Paparan suara Norhashimah Hashim dalam karya menyerlah makna keindahan Sastera Melayu

Abstract

Karya sastera sejak tradisi didapati jelas dihasilkan dengan tujuan yang utama untuk hiburan, dan mengisi waktu yang lapang selepas kerja seharian. Pelbagai genre puisi dan prosa yang terhasil secara tidak langsung mengangkat persoalan tentang kehidupan manusia yang pelbagai rencam, dan terus menyalurkan pengajaran untuk kebijaksanaan. Oleh yang demikian, sebuah karya yang baik itu tetap dituntut agar menggunakan kebaikan, iaitu cerita, bahkan bahasa yang baik untuk menyampaikan suatu makna yang baik. Bagi menyelusuri perkara ini, kertas ini menggunakan penelitian kualitatif analisis teks untuk merungkaikan dua buah novel oleh Norhashimah Hashim sebagai data kajian, iaitu Lagu Merdu Irama Sumbang (2017) dan Catatan Seorang Hamba (2018). Berpandukan Puitika Sastera Melayu (Muhammad Haji Salleh) dengan perincian oleh Mana Sikana (2015), kajian akan tertumpu kepada aspek pemilihan bahan penceritaan, teknik penyampaian, penggunaan bahasa, dan fungsi sastera dalam menghadirkan keindahan dalam data kajian. Dapatan kajian menjelaskan bahawa novel oleh Norhashima Hashim menggarapkan keindahan sastera Melayu dengan makna bahawa karya berkenaan memberikan pengalaman, pendidikan dan pengajaran dalam membijaksanakan khalayak sastera secara keseluruhan.